LGV - Lymfogranuloma venereum

LGV is de afkorting voor Lymfogranuloma venereum, en het is een bijzondere variant van de chlamydia-bacterie, die pas sinds 2003 actief voor lijkt te komen in Europa. Chlamydia kun je -afhankelijk van hoe je seks bedrijft- in de keel, de urinebuis, de endeldarm of de schede krijgen.

Symptomen hoeven daar niet of nauwelijks bij op te treden. Echter, een infectie van de urinebuis kan zich uitbreiden naar de prostaat of de teelballen en daar voor last of beschadiging zorgen. Een infectie van de schede kan zich verplaatsen tot in de eierstokken en daar ontsteking of onvruchtbaarheid veroorzaken. Als chlamydia tijdig wordt ondekt, kan een korte antibioticumkuur je er van af helpen.

De chlamydia-soorten die LGV veroorzaken worden op dezelfde manier overgedragen als de "gewone" chlamydia, maar zijn een stuk agressiever. Ze nestelen zich in witte bloedcellen en kunnen zich langs het lymfesysteem doorheen het hele lichaam verspreiden. Deze bacteriën blijken zich veel beter in cellen te kunnen nestelen en vermenigvuldigen zich ook sneller dan de "gewone" chlamydia. Het is besmettelijker en veroorzaakt meer schade. De antistoffen die we ertegen aanmaken dammen de infectie enigszins in, zodat de verspreiding langs de bloedbaan wat wordt afgeremd. Maar ze beschermen ons niet tegen een her-infectie. Je wordt dus niet immuun voor LGV. Bij mensen met HIV en een verminderde weerstand kan men een ernstiger verloop verwachten.

Verschijnselen
Primair
De periode tussen een LGV-infectie en het verschijnen van het eerste symptoom (incubatietijd genoemd) is gemiddeld 1 tot 3 weken. LGV kondigt zich vaak aan als een pijnloos, herpesachtig letsel: een bobbel of een verzwering of een huidbeschadiging. Bij mannen aan de voorhuid of de eikel, bij vrouwen meestal aan de achterwand van de schede, de uitwendige geslachtsdelen of de baarmoederhals. Ook ontsteking van de urinebuis is mogelijk. Ook kan het voorkomen aan de mond of de keel na seksueel contact met de mond.

Secundair
De incubatietijd tot de volgende symptomen optreden bedraagt 10 tot 30 dagen. Bij de penis zijn die symptomen zwellingen van zwerende lymfeklieren in de lies, meestal aan één kant. In het begin voelen ze hard aan. Ze vergroten over een periode van 1 tot 2 weken en je gaat je ziek voelen met onder andere koorts, hoofdpijn en gewrichtspijn. Dat wijst erop dat de Chlamydia-bacteriën zich door je hele lichaam hebben verspreid. Die symptomen kunnen spontaan verdwijnen. Maar dat betekent niet dat de bacteriën zijn uitgeschakeld. De zweren kunnen zacht worden en openbarsten. Er komt dan etter vrij. Bij vrouwen komen lieslymfeklieren minder vaak voor. Vrouwen hebben dieperliggende lymfeklierzwellingen. Die kunnen verklevingen van de inwendige geslachtsorganen veroorzaken.

Tertiaire LGV
De dikke darm kan ontstoken raken, vooral bij vrouwen of mannen die anaal contact hebben. Maar LGV kan zich ook naar de darm verspreiden langs de lymfebanen van de urinebuis. Klachten van dikke darm ontsteking zijn jeuk aan de anus, pijn in de einddarm, bloederige of etterige anale afscheiding, pijn bij ontlasting en constipatie. De lymfevaten kunnen plaatselijk uitzetten. Als complicaties optreden kunnen vernauwingen van de einddarm, abcessen of fistels optreden.

Overdracht
LGV is een doorgeefluik voor andere SOA. 
Beperk het risico door je seksuele gedrag aan te passen: 
- vermijd wisselende contacten (partnertrouw);
- is er toch sprake van meerdere partners, dan dient bij ieder seksueel contact een condoom te worden gebruikt.

Behandeling
Bij verdenking op LGV wordt de etter van een zweer onderzocht. Er is ook een bloedonderzoek nodig. De behandeling bestaat uit een antibioticumkuur van drie weken. Na deze periode vindt een nacontrole plaats om er zeker van te zijn dat de ziekte over is. Je bent dan echter niet immuun geworden voor LGV; nadat je genezen bent, kun je de infectie opnieuw oplopen. Daarom is het belangrijk dat partners waar je seks mee hebt gehad spoedig worden ingelicht en gecheckt op LGV.
LGV is een vervelende maar goed behandelbare ziekte. Het gevaar schuilt in het feit dat wie LGV heeft vlot andere geslachtsziekten kan oplopen of doorgeven.