Chlamydia

Chlamydia-infectie is een soa (seksueel overdraagbare aandoening) die veel voorkomt, vooral bij (jonge) vrouwen. Het wordt veroorzaakt door een bacterie, die zich nestelt in de slijmvliezen van de geslachtsdelen. Hierdoor kan een ontsteking ontstaan van de urinebuis, van de anus en bij vrouwen ook van de baarmoedermond. Als gevolg van orale seks (pijpen/beffen), kunnen zowel mannen als vrouwen een chlamydia-infectie in de keel hebben.

Bij een infectie in de anus zijn er meestal geen klachten. Soms is er wat bloederige afscheiding, irritatie, jeuk en pijn bij de ontlasting.

Verschijnselen bij de vrouw
Als vrouw merk je vaak niets van een chlamydia-infectie. Er zijn dan helemaal geen of alleen vage klachten. Daardoor kan het gebeuren dat je lang blijft doorlopen met een chlamydia-infectie, soms wel jaren. Ondertussen kun je de ziekte ongemerkt doorgeven.
Verschijnselen die op chlamydia wijzen zijn:

• méér of andere afscheiding dan normaal
• pijn bij het plassen
• abnormaal bloedverlies, bijvoorbeeld tussen twee menstruatieperioden of bloedverlies na het vrijen
• pijn bij het vrijen
• pijn in de onderbuik

Als je onveilig hebt gevreeën (zonder condoom) en je hebt last van één of meer van deze klachten, ga dan onmiddellijk naar een arts of test jezelf op chlamydia. 

Mogelijke gevolgen bij de vrouw
Een chlamydia-infectie kan opstijgen naar de eileiders. Er ontstaat dan een eileiderontsteking, die zich kan uitbreiden naar de buikholte. Dit heet P.I.D. (Pelvic Inflamatory Disease: ontsteking in het bekkengebied). Een eileiderontsteking kan gepaard gaan met koorts. Je voelt je ziek en hebt pijn in de onderbuik. Door een snelle en goede behandeling (antibiotica en bedrust) kan een eileiderontsteking volledig genezen. Een eileiderontsteking die niet of te laat wordt behandeld, veroorzaakt littekens in de eileiders. Hierdoor kan de eileider verstopt raken. Dit kan leiden tot onvruchtbaarheid of buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Een zwangere vrouw kan een chlamydia-infectie tijdens de bevalling overdragen aan de baby. De baby kan dan oogontsteking of longontsteking krijgen. Door een goede behandeling tijdens de zwangerschap wordt het risico voor de baby voorkomen.

Verschijnselen bij de man
Mannen krijgen vaak één tot enkele weken nadat ze met chlamydia zijn geïnfecteerd afscheiding uit de penis. Dat hoeft niet veel te zijn. Veelal gaat het alleen om een beetje waterige afscheiding na het opstaan (ochtenddruppel). Ook kan het plassen wat pijnlijk zijn. Soms heb je als man helemaal geen klachten van een chlamydia-infectie. Je kan de ziekte dan wel ongemerkt doorgeven aan mensen met wie je seks hebt.

Mogelijke gevolgen bij de man
Ook bij mannen kan de ontsteking opstijgen. Dit komt minder vaak voor dan bij vrouwen. De bacteriën kunnen via de zaadleiders terechtkomen in de prostaat en de bijbal. Dit leidt soms tot een bijbalontsteking. Dat geeft heftige pijn in de balzak (scrotum), soms uitstralend naar de lies. Je voelt een zwelling in de balzak. Soms kan een ontsteking van de bijbal een ontsteking van de bal zelf veroorzaken. Ook dit veroorzaakt zwelling en pijn. Een ontsteking van de prostaat kan gepaard gaan met koorts, moeilijk plassen en pijn in en rond de geslachtsorganen. De ontstekingen worden behandeld met medicijnen (antibiotica). Soms wordt ondersteunend ondergoed aangeraden, om de pijn te verlichten.

Onderzoek
Om vast te stellen of er sprake is van een chlamydia-infectie doet de arts één of meer onderzoeken. Hij/zij kan een uitstrijkje maken van de urinebuis of baarmoedermond. Ook kan hij/zij de urine onderzoeken. Om na te gaan of je wellicht ook syfilis hebt, doet de arts soms ook bloedonderzoek.
Een test voor Chlamydia is door een (huis)arts of bij de SOA-poli van de GGD eenvoudig en snel uit te voeren, in de regel aan de hand van een urinetest. Tegenwoordig kun je een urinetest voor chlamydia ook zelf doen en opsturen naar een zelfde professioneel laboratorium. Ook een syflistest kun je thuis doen. 

Behandeling van Chlamydia
Chlamydia is goed te genezen met een pillenkuur. Je moet de voorgeschreven kuur altijd helemaal afmaken. Ook als de klachten eerder verdwijnen. Het kan zijn dat ook je partner(s) een chlamydia-infectie heeft (hebben), ook als er geen klachten zijn. Het is daarom belangrijk dat de partner(s) zich laat onderzoeken en eventueel behandelen. Tijdens de behandeling is het beter om geen seks te hebben. Zo voorkom je dat jij en je partner(s) elkaar over en weer blijven besmetten. Als je toch vrijt, gebruik dan een condoom. Als na de behandeling de klachten niet zijn verdwenen, ga dan terug naar de arts. Het kan zijn dat je tegelijk een gonorroe (druiper) en een chlamydia-infectie had.

Voorkomen
Beperk het risico door je seksuele gedrag aan te passen:

• vermijd wisselende contacten (partnertrouw)
• is er toch sprake van meerdere partners, dan dient bij ieder seksueel contact een condoom te worden gebruikt

 Als je denkt dat je een chlamydia-infectie hebt of denkt een chlamydia-infectie te hebben opgelopen, kun je het beste:

• naar de huisarts of het plaatselijke consultatiebureau voor geslachtsziekten gaan om je zo snel mogelijk te laten onderzoeken en behandelen, of bestel een professionele chlamydia-test om thuis te doen.
• als je niet naar de huisarts durft: begin met online SOA Test Advies
• van elk seksueel contact afzien tot je helemaal genezen bent
• als blijkt dat je een geslachtsziekte hebt, moet je iedereen waarschuwen met wie je seks hebt gehad: de betreffende personen moeten zich namelijk laten onderzoeken
• de voorgeschreven antibioticakuur afmaken